Update! Eerste week!

Maandag vroeg in de ochtend zijn we aangekomen in Moshi. Op de airport werden we hartelijk, warm verwelkomd door Cocaya (horend vrouw, ondernemer) en Eliza (doof vrouw). Beiden wonen op Shirikisha garden waar de sociale werkplaats is. Er werken drie dove jongeren bij de naaiatelier, twee dove vrouwen doen de huishouden, één horende kokkin, twee beveiligers voor dag en nacht, twee dove jongens voor de tuin en ook voor de houtwerkplaats. Cocaya en Eliza geven de leiding. Een man werkt en helpt ook bij de houtwerkplaats en is tevens pizzabakker op vrijdag en zaterdag op Shirikisha. Dus pizzadagen. Ze zijn nu bezig met werkbanken, bakkerskast en tafels. Shirikisha garden is dus eigenlijk altijd open voor souvenirs die gemaakt worden bij de naaiatelier. Die we ook zo leuk vinden!
De eerste dag hebben we de buurt verkend, waar we hout kunnen kopen en bij moeder van Cocaya geweest voor eventuele werkplek. Omdat we officieel geen werkplek mogen starten op Shirikisha en of moet Cocaya extra huur betalen. Maar dat kan ze niet.
's Avonds hebben we alle bakspullen aan Cocaya en Eliza laten zien. Ze waren zo enthousiast en hadden veel producten nog niet of waren afgebrokkeld. Vooral de elektrische weegschaal is interessant.
We hebben in de eerste week veel zandkoekjes gebakken die goed in smaak vielen bij Afrikanen al vonden ze zandkoekjes best hard maar ze zeggen dat het lekker is... Vooral koekjes uitsteken vinden ze erg leuk sterren, handen, bloemen enz.
Later hebben we ze ook mixer als cadeau gegeven en vonden ze helemaal geweldig, geen lamme armen meer zegggen ze.
Drie meiden leren het vak bakken. Al zijn ze ook af en toe bij de houtwerkplaats. Ze willen alles leren en doen. Dat kan ook soms voor chaos zorgen en wat vertraging in de keuken :P Ze willen alles namelijk tegelijkertijd doen want eigenlijk zijn ze huisvrouwen en nu doen ze drie vakken tegelijkertijd.
Het communiceren in Tanzanian Sign loopt ook best vloeiend met Engels mondbeeld of een beetje in combinatie met International Sign. Eliza is ook soms relay tolk voor ons en andersom wij ook soms voor haar.
Ook gaan we heel vaak met Eliza mee naar de markt om fruit en daghap te kopen dit doen ze per dag (soms wel 4x per dag) dus dat was vaak heel veel tillen. Vier extra armen is zeker handig voor haar, we gingen dan met lokale overvolle bus of driewieler scooter.
Vrijdag hebben we appeltaart gemaakt en gelijk zijn helemaal dol op. Dus eigenlijk iedere avond hebben we lekker toetje! Tanzania heeft zo'n platte appeltaart. Cocaya vindt dit 1000x beter. De appeltaart wordt ook verkocht naast de pizza voor de gasten. Vandaag kwamen drie gasten die helemaal weg was van de appeltaart. Cocaya heeft ons ook lemoncake leren maken, dit was ook verrukkelijk.
Pizza, brood, groenten eigenlijk alles zijn vers gebakken of worden uit tuin gehaald die ze zelf geweekt hebben. Zo mooi allemaal natuurlijk.
Zaterdag is voor Tanzanianen een werkdag of een schooldag. Zaterdag is de eerste dag van de week dus hebben we ook gewoon gewerkt.
Alleen de elektra valt wel minstens 1x per dag uit, dat is soms vervelend dan krijgen we heel laat dinner (lunch in Nederland) en kunnen we niet meteen bakken maar inmiddels zijn we wel gewend en hebben we geduld. Met ons gaat het goed en zijn bijna helemaal ingeburgerd :D