Update! The last week!
Blijf op de hoogte en volg Angelique en Louise
05 Augustus 2015 | Tanzania, Zanzibar
De drie weken zijn echt omgevlogen, het voelt alsof we er pas een week zijn. In de laatste week hebben we zoveel mogelijk gedaan om een goede basis te achterlaten waarmee zij zich verder kunnen ontwikkelen en hopelijk geld mee kunnen verdienen.
Maandag hebben we bananencake gemaakt. Dit ook gevisualiseerd voor een dove meisje, omdat ze Engels moeilijk vindt. De meeste kunnen alleen Swahili. Eliza vertaalt de recepten ook in Swahili. Good teamwork. Werken met de elektronische weegschaal of dubbele recepten blijft soms lastig, maar het leuke is dat ze het recept van de bananencake daarna nog wilde bespreken. Ze wilde alle stapjes en ingrediënten benoemen en ik moest bevestigen of ze goed zei. Vrijdag wil ze dit zelf maken en dit ging best goed alleen de elektra viel uit op het moment dat we hem in oven wilde doen. Deze week gaan we vooral coachen tijdens het bakken.
Op verzoek van Cocaya hebben we ook verteld hoe het gaat tijdens werken in Nederland, omdat de dove jongeren soms zonder goede redenen te laat komen op werk of geen zin hebben om te werken. De dagen daarna kwamen de meesten op tijd, echt top! Hen positief bekrachtigen is zeker ook belangrijk voor hen zelfvertrouwen.
Louise heeft ook nog zelf lemoncake gemaakt maar dit smaakte niet zoals die originele van Cocaya. :P
De VMM'ers hebben ook een bakkerstafel gemaakt. De heren is aan de slag gegaan met een kinderschommel. De anderen gingen aan de slag met krukjes en de gereedschapskist moest ook nog afgerond worden.
We krijgen nu ook op ons verzoek vroeger het ontbijt en de dinner (lunch) omdat we anders niet goed kunnen werken zonder eten :P De kokkin maakt lekker eten, o.a. nutellapannenkoeken.
Louise heeft Eliza brood leren vlechten en we hebben ook de Tanzaniaanse recept voor brood gekregen. Die is zo lekker en kregen we elke ochtend en avond geserveerd. Alles is zo vers, ook de juices. Die gaan we zeker missen.
Ook wilde Cocaya dat we haar hielp met de organisatie voor Thanksgiving vrijdag. Dit hebben we gedaan. Louise heeft vooral gebakken en ik heb met de jongeren speeches geschreven, zoals wat ze hebben geleerd, wat ze in toekomst wil bereiken, wat zij hebben gemaakt en wie zij willen bedanken. Donderdag was de elektra de hele dag uitgevallen dus dat was een een ramp voor ons (Cocaya en die doven bleven lekker relax) omdat we niets konden bakken en alles voorbereid wilden hebben. Dat zijn zij dus niet gewend en doen alles op de laatste nippertje. Laat in de avond was er weer elektra en hebben we zoveel mogelijk gedaan van appeltaart tot koekjes. Vrijdag hebben de dove meisjes muffins gemaakt en nog een appeltaart. De muffins waren eerst mislukt omdat ze bakpoeder vergeten waren en Louise niks van heeft gezegd. Dus mochten ze overnieuw doen net voor het feest was het klaar. In het middag was het dus Thanksgiving. Ballonnen opgehangen en alles ingericht. Eva en Susanne hebben ook etages gemaakt voor de muffins enzo. Zo leuk! Er kwamen best veel mensen kijken en eten (het was ook pizzadag) en van de lekkernijen smullen. Die was binnen no time op. Het was een mooie dag, maar ook ontroerend want de einde naderde...
Dat was niet zo leuk maar we zijn dankbaar dat we hen drie weken konden helpen en veel van ons hebben geleerd. De ervaringen konden we heel mooi uitwisselen en wat zijn ze altijd zo positief en blij!
Zondag zijn we naar hotsprings geweest, het zou warm water zijn tussen bossen door maar voor ons was het koud water haha. Zondagavond zijn we ook nog uit geweest met andere dove jongeren en een dove vriendin van Cocaya.
Maandag hebben de VMM'ers het houtwerkplaats verhuisd naar Cocaya's moeder en aan het einde van de middag hebben we de laatste biertje met elkaar gedronken. Ook hebben we kleren verdeeld aan de dove jongeren en ik heb al mij schoenen weggegeven. Dat voelde goed.
Dinsdagochtend hebben ik en Louise afscheid genomen, jemig wat deed dit echt pijn! Drie weken intensief met elkaar opgetrokken en dit is nu al voorbij. We zouden langer willen blijven :( Zo zitten we nu de laatste dagen te genieten op Zanzibar, aan blauw zee met palmbomen. Een droomparadijs! We wensen de dove jongeren en Cocaya, eigenlijk iedereen die betrokken zijn alle goeds toe!
Maandag hebben we bananencake gemaakt. Dit ook gevisualiseerd voor een dove meisje, omdat ze Engels moeilijk vindt. De meeste kunnen alleen Swahili. Eliza vertaalt de recepten ook in Swahili. Good teamwork. Werken met de elektronische weegschaal of dubbele recepten blijft soms lastig, maar het leuke is dat ze het recept van de bananencake daarna nog wilde bespreken. Ze wilde alle stapjes en ingrediënten benoemen en ik moest bevestigen of ze goed zei. Vrijdag wil ze dit zelf maken en dit ging best goed alleen de elektra viel uit op het moment dat we hem in oven wilde doen. Deze week gaan we vooral coachen tijdens het bakken.
Op verzoek van Cocaya hebben we ook verteld hoe het gaat tijdens werken in Nederland, omdat de dove jongeren soms zonder goede redenen te laat komen op werk of geen zin hebben om te werken. De dagen daarna kwamen de meesten op tijd, echt top! Hen positief bekrachtigen is zeker ook belangrijk voor hen zelfvertrouwen.
Louise heeft ook nog zelf lemoncake gemaakt maar dit smaakte niet zoals die originele van Cocaya. :P
De VMM'ers hebben ook een bakkerstafel gemaakt. De heren is aan de slag gegaan met een kinderschommel. De anderen gingen aan de slag met krukjes en de gereedschapskist moest ook nog afgerond worden.
We krijgen nu ook op ons verzoek vroeger het ontbijt en de dinner (lunch) omdat we anders niet goed kunnen werken zonder eten :P De kokkin maakt lekker eten, o.a. nutellapannenkoeken.
Louise heeft Eliza brood leren vlechten en we hebben ook de Tanzaniaanse recept voor brood gekregen. Die is zo lekker en kregen we elke ochtend en avond geserveerd. Alles is zo vers, ook de juices. Die gaan we zeker missen.
Ook wilde Cocaya dat we haar hielp met de organisatie voor Thanksgiving vrijdag. Dit hebben we gedaan. Louise heeft vooral gebakken en ik heb met de jongeren speeches geschreven, zoals wat ze hebben geleerd, wat ze in toekomst wil bereiken, wat zij hebben gemaakt en wie zij willen bedanken. Donderdag was de elektra de hele dag uitgevallen dus dat was een een ramp voor ons (Cocaya en die doven bleven lekker relax) omdat we niets konden bakken en alles voorbereid wilden hebben. Dat zijn zij dus niet gewend en doen alles op de laatste nippertje. Laat in de avond was er weer elektra en hebben we zoveel mogelijk gedaan van appeltaart tot koekjes. Vrijdag hebben de dove meisjes muffins gemaakt en nog een appeltaart. De muffins waren eerst mislukt omdat ze bakpoeder vergeten waren en Louise niks van heeft gezegd. Dus mochten ze overnieuw doen net voor het feest was het klaar. In het middag was het dus Thanksgiving. Ballonnen opgehangen en alles ingericht. Eva en Susanne hebben ook etages gemaakt voor de muffins enzo. Zo leuk! Er kwamen best veel mensen kijken en eten (het was ook pizzadag) en van de lekkernijen smullen. Die was binnen no time op. Het was een mooie dag, maar ook ontroerend want de einde naderde...
Dat was niet zo leuk maar we zijn dankbaar dat we hen drie weken konden helpen en veel van ons hebben geleerd. De ervaringen konden we heel mooi uitwisselen en wat zijn ze altijd zo positief en blij!
Zondag zijn we naar hotsprings geweest, het zou warm water zijn tussen bossen door maar voor ons was het koud water haha. Zondagavond zijn we ook nog uit geweest met andere dove jongeren en een dove vriendin van Cocaya.
Maandag hebben de VMM'ers het houtwerkplaats verhuisd naar Cocaya's moeder en aan het einde van de middag hebben we de laatste biertje met elkaar gedronken. Ook hebben we kleren verdeeld aan de dove jongeren en ik heb al mij schoenen weggegeven. Dat voelde goed.
Dinsdagochtend hebben ik en Louise afscheid genomen, jemig wat deed dit echt pijn! Drie weken intensief met elkaar opgetrokken en dit is nu al voorbij. We zouden langer willen blijven :( Zo zitten we nu de laatste dagen te genieten op Zanzibar, aan blauw zee met palmbomen. Een droomparadijs! We wensen de dove jongeren en Cocaya, eigenlijk iedereen die betrokken zijn alle goeds toe!
-
05 Augustus 2015 - 22:19
Els Van Der Burg:
Geweldige ervaring Angelique! Leuk jullie zo te volgen.
Echt top hoe jullie aan de slag zijn gegaan! :) -
06 Augustus 2015 - 17:45
Carla:
Super dames.....leuk verslag, nu echt aftellen..............hel fijne dagen nog en alvast een goede en behouden terug reis !!!!!!!! veel liefs XXXX mam -
06 Augustus 2015 - 17:57
Carla:
Ik bedoelde natuurlijk een hele goed terug reis !!!!!!!!! -
06 Augustus 2015 - 21:17
Wilma:
Wat leuk om jullie verslag te lezen en wat een geweldige ervaring.
Geniet van de laatste paar dagen op Zanzibar!!!!
-
17 Augustus 2015 - 19:06
Margreet:
Hoi Angelique (en Louise),
Er is iets verkeerd gegaan in de overzet van mn whatsapp waardoor je nummer weg is. Mag ik het nog een keer? Dan app ik je onze foto's.
Al weer een beetje geland?
Wij missen Tanzania!
Liefs
Tim, Margreet en Jonathan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
